Beste forumleden,
Nadat mijn vriendin en ik onlangs the Great Devide hebben gedaan. Zijn we nu gevlogen naar Argentinië. Vanuit Buenos Aires zijn we nu in Córdoba. Ik hoopte dat iemand ons een advies kan geven over geschikte paden voor het vervolg van onze reis. Een vriend van ons komt begin januari naar Santiago (chili) en zal 5 januari naar Mendoza komen. Samen met hem gaan we naar Bariloche en dan verder naar Ushuaia. Mijn vriendin en ik hebben dus nu een slordige maand.
Mijn idee is om nu eerst te fietsen naar Salta. En van daar via la Rioja naar Mendoza te gaan. Zijn er forumleden die deze route kennen? Is dit te ambitieus of zou je juist een hele andere route nemen?
Ten tweede is het stuk van Mendoza naar Ushuaia (met de Caratera Austral) te doen in ca 2 maanden?
Alvast bedankt voor alle reacties (heb niet de gehele tijd internet).
Adios,
Feitse
Vrijdagavond 22 november wordt de vormgeving van de website aangepast aan onze nieuwe huisstijl. De gehele site zal daardoor even off-line zijn.
Reisadvies Argentinië
Tussen Cordoba en Mendoza (maar ook tussen Mendoza en Bariloche en tussen Mendoza en Salta) is het landschap nogal saai. Heeeel erg veel pampa.
Redelijk makkelijk fietsen wel (en in Mendoza hebben ze lekkere wijn) maar ik persoonlijk zou het zonde vinden om daar een hele maand te gaan fietsen terwijl iets westelijker de Andes lonkt.
Ik heb afgelopen februari b.v. de bus gepakt tussen Salta en Bariloche en had het echt zonde gevonden om daar 3 weken van mijn tijd op de fiets door te brengen.
Als je in die maand nog eens iets bijzonders wilt doen zou ik nog minimaal 1x de Andes oversteken. Als je tussen bv Salta en San Pedro de Atacama, via Ruta 31 (langs Laguna Verde en Nevada San Francisco)of tussen Mendoza en Santiago de Andes oversteekt rij je via uitzinnig waanzinnige maanlandschappen, langs zoutmeren op 4000m hoogte en over adembenemende passen van 5000m hoogte. Reken voor een Andes-oversteek minimaal een week, het is soms erg afgelegen, ijskoud en loeizwaar, maar zeer de moeite waard.
De stukken van Uyuni naar San Pedro de Atacama en van San Pedro de Atacama naar Salta via de Paso Sico waren van mijn reis iig absolute hoogtepunten!
Zou ongezellig strak worden qua planning imho. Mendoza-Bariloche is al 1200km en (again) niet zo heel bijzonder. Pampa en nog eens pampa.Ten tweede is het stuk van Mendoza naar Ushuaia (met de Caratera Austral) te doen in ca 2 maanden?
Ik zou een stuk skippen en meer tijd spenderen in Patagonië. 2 maanden van Bariloche naar Ushuaia is realitischer, en dan heb je ook nog tijd om wat te zien onderweg. (Cerro Castillo, El Chalten, Glaciar Perito Moreno, Torres del Paine, dat sort werk.) De Carretera Austral is prachtig, vergeet ook niet te hiken daar in de buurt. De oversteek tussen O'Higgins en El Chalten is ook mooi en ten zuiden van El Chalten is het ook mooi.
PS met je fiets in de bus in Argentinië is k*t, ik zou proberen een lift met een vrachtwagen te fixen.
0 x
"Uiteindenlijk zal ieder topic uitlopen op een pro- vs anti-helm, -Santos/Idworx of -ebikediscussie."
-
Bridgestone SM
- Forum Lid
- Berichten: 1235
- Lid geworden op: 02 november 2018
- x 50
Ja!
Nee maar serieus, fietsen op die hoogte is echt magisch. Eeuwig zonde op een maand door een suffe woestijn te gaan fietsen als je 150 kilometer westelijker op de maan kunt fietsen.
Nee maar serieus, fietsen op die hoogte is echt magisch. Eeuwig zonde op een maand door een suffe woestijn te gaan fietsen als je 150 kilometer westelijker op de maan kunt fietsen.
0 x
"Uiteindenlijk zal ieder topic uitlopen op een pro- vs anti-helm, -Santos/Idworx of -ebikediscussie."
-
Albertvanempel
- Berichten: 6
- Lid geworden op: 20 april 2013
- x 1
Cordoba - Salta
Er is best een mooie route van Cordoba naar Salta. Via Ruta 40 en Ruta 43 kom je door de Zuidelijke Puna. Uitdagend en mooi. Vanuit Cordoba kun je richting Rioja vertrekken, das nog een stuk over de pampa. Vanaf Patquia ga je de Andes in, richting Nonogasta en Chilecito aan de Ruta 40. Dan volg je de Ruta 40 tot Hualfin. Dit gaat door de woestijnachtige randen van de Andes. Vanaf Hualfin, of eigenlijk net iets voor dit dorp, gaat het richting Antofagasta de la Sierra. Dit gaat hoog de Andes in, tot ruim boven de 4000 meter. De route van Hualfin tot San Antonio de los Cobres is grotendeels onverhard, het landschap is hallucinerend mooi, en op enkele kleine dorpjes na onbewoond. Voldoende water meenemen, met name noordelijk van Antofagasta is noodzakelijk.
Vanaf San Antonio daal je af naar Salta. Dit is een mooie route voor een week of 3 - 4, door een mooi stuk van de Zuidelijk Puna.
Er is best een mooie route van Cordoba naar Salta. Via Ruta 40 en Ruta 43 kom je door de Zuidelijke Puna. Uitdagend en mooi. Vanuit Cordoba kun je richting Rioja vertrekken, das nog een stuk over de pampa. Vanaf Patquia ga je de Andes in, richting Nonogasta en Chilecito aan de Ruta 40. Dan volg je de Ruta 40 tot Hualfin. Dit gaat door de woestijnachtige randen van de Andes. Vanaf Hualfin, of eigenlijk net iets voor dit dorp, gaat het richting Antofagasta de la Sierra. Dit gaat hoog de Andes in, tot ruim boven de 4000 meter. De route van Hualfin tot San Antonio de los Cobres is grotendeels onverhard, het landschap is hallucinerend mooi, en op enkele kleine dorpjes na onbewoond. Voldoende water meenemen, met name noordelijk van Antofagasta is noodzakelijk.
Vanaf San Antonio daal je af naar Salta. Dit is een mooie route voor een week of 3 - 4, door een mooi stuk van de Zuidelijk Puna.
0 x
Allereerst bedankt voor reacties. We hebben besloten om nu een twee weken te fietsen rondom Cordoba. Onze eerste indruk is dat het erg mooi is. We zijn nu Villa General Belgrano en gaan naar Los Gigantes (hiken) en nog een paar plekken in de regio. Het is ook wennnen aan de warmte en luchtvochtigheid. Daarna is het idee om de bus naar Bariloche te nemen en van daaruit ongeveer twee weken te fietsen. Ook dat gebied lijkt erg mooi.
Ik heb nog een vraag. Ik lees veel over het barre weer in Patagonië. Hoe noodzakelijk is een regenbroek. Tijdens ruim 3 maanden noord Amerika hebben wij er nooit 1 nodig gehad. Tevens ben ik benieuwd ofdat overschoenen of Seal Skin sokken geschikter/noodzakelijk zijn?
Groetjes uit zonnig Argentinië.
Ik heb nog een vraag. Ik lees veel over het barre weer in Patagonië. Hoe noodzakelijk is een regenbroek. Tijdens ruim 3 maanden noord Amerika hebben wij er nooit 1 nodig gehad. Tevens ben ik benieuwd ofdat overschoenen of Seal Skin sokken geschikter/noodzakelijk zijn?
Groetjes uit zonnig Argentinië.
0 x
Mendoza - Ushuaia in 2 maanden is gekkenwerk. Pampa is vreselijk saai. Het wordt pas interessant vanaf San Martin de los Andes. Is ook een veel beter plaats om langer te blijven dan Bariloche. Regenbroek: het weer wordt pas echt slecht ten zuiden van Puerto Montt. Maar je kunt geluk hebben. Vuurland is het weer wel bijna altijd slecht. Een regenbroek is ook handig tegen de ongelooflijke winden daar. Ik zag daar motoren van de weg af waaien. En goede handschoenen! Maar die kun je ter plaatse wel kopen. Neem een benzinebrander mee. Gas is in Patagonia schaars en duur.
0 x
Om toch een beetje tegengas te geven: Ik ben vorig seizoen op 29 oktober vertrokken in Mendoza en op 3 januari in Ushuaia aangekomen, dus net iets meer dan twee maanden, vroeg in het seizoen. Ik fietste wel redelijk veel kilometers op een dag, maar had ook nog regelmatig rustdagen. Minstens één per week, maar meer op plekken waar ik langer wilde blijven, met name El Chaltén en El Calafate. Op dit gedeelte van de route heb ik 52 fietsdagen met gemiddeld 80 km en 15 rustdagen gehad. Daarbij heb ik wel redelijk de hoofdroute gevolgd zonder al te veel af te wijken.
Het eerste stuk tot aan San Martin de los Andes maakte ik heel veel kilometers (veel dagen 100+) door de woestijn. Het terrein was relatief makkelijk en de wegen zijn goed. Ik was op dat moment al vanaf La Rioja in de woestijn onderweg en hoewel ik de route zeker mooi vond was ik toen ook wel toe aan een verandering in het landschap.
Toen ik eenmaal het merengebied bereikt had en daarna via Futaleúfu overstak naar de Carretera Austral ging ik het flink rustiger aan doen, vanwege zwaardere omstandigheden, maar ook omdat er simpelweg meer te zien is. In Villa O'Higgins moest ik enkele dagen wachten voordat ik de oversteek naar El Chaltén kon maken vanwege de wind. In het zuidelijke deel na El Chaltén fietste ik weer grotere afstanden, geholpen door de meestal gunstige wind. Uiteindelijk had ik tegen het einde nog een aantal dagen over voor mijn geplande aankomst. Deze heb ik gebruikt voor een paar extra rustdagen en om op Vuurland af te wijken van de hoofdroute en meer het eiland te verkennen via de grensovergang bij Paso Bella Vista en Ruta Provincial 9.
Als je wil is het dus wel te doen. Daarbij kan je dan wel niet alle bezienswaardigheden bezoeken die hier genoemd zijn, maar je hoeft ook zeker niet alles over te slaan als je je rustdagen een beetje handig indeelt. Of dat is wat je wil moet je voor jezelf uitmaken. Als ik het opnieuw zou moeten doen zou ik misschien iets rustiger aan willen doen voor de genoemde bezienswaardigheden die ik nu gemist heb, maar desondanks ben ik erg tevreden over de reis.
Ik heb mijn regenbroek nauwelijks gebruikt, maar dat is blijkbaar erg uitzonderlijk. De wind is in het extreme zuiden wel erg sterk en warm wordt het daar ook nooit, zelfs niet in de zomer.
De Carretera Austral bij Villa Santa Lucia zou weer open moeten zijn na de aardverschuiving van vorig jaar. Ik was daar enkele weken eerder, dus ik heb ook de hele route kunnen fietsen.
Het eerste stuk tot aan San Martin de los Andes maakte ik heel veel kilometers (veel dagen 100+) door de woestijn. Het terrein was relatief makkelijk en de wegen zijn goed. Ik was op dat moment al vanaf La Rioja in de woestijn onderweg en hoewel ik de route zeker mooi vond was ik toen ook wel toe aan een verandering in het landschap.
Toen ik eenmaal het merengebied bereikt had en daarna via Futaleúfu overstak naar de Carretera Austral ging ik het flink rustiger aan doen, vanwege zwaardere omstandigheden, maar ook omdat er simpelweg meer te zien is. In Villa O'Higgins moest ik enkele dagen wachten voordat ik de oversteek naar El Chaltén kon maken vanwege de wind. In het zuidelijke deel na El Chaltén fietste ik weer grotere afstanden, geholpen door de meestal gunstige wind. Uiteindelijk had ik tegen het einde nog een aantal dagen over voor mijn geplande aankomst. Deze heb ik gebruikt voor een paar extra rustdagen en om op Vuurland af te wijken van de hoofdroute en meer het eiland te verkennen via de grensovergang bij Paso Bella Vista en Ruta Provincial 9.
Als je wil is het dus wel te doen. Daarbij kan je dan wel niet alle bezienswaardigheden bezoeken die hier genoemd zijn, maar je hoeft ook zeker niet alles over te slaan als je je rustdagen een beetje handig indeelt. Of dat is wat je wil moet je voor jezelf uitmaken. Als ik het opnieuw zou moeten doen zou ik misschien iets rustiger aan willen doen voor de genoemde bezienswaardigheden die ik nu gemist heb, maar desondanks ben ik erg tevreden over de reis.
Ik heb mijn regenbroek nauwelijks gebruikt, maar dat is blijkbaar erg uitzonderlijk. De wind is in het extreme zuiden wel erg sterk en warm wordt het daar ook nooit, zelfs niet in de zomer.
De Carretera Austral bij Villa Santa Lucia zou weer open moeten zijn na de aardverschuiving van vorig jaar. Ik was daar enkele weken eerder, dus ik heb ook de hele route kunnen fietsen.
0 x
Hoi hoi,
Wij willen van de winter hier gaan fietsen. Optie 1 is Puerto Mont - Punta Arenas maar ik vraag me af of het even na O'Higgins te doen is de grens over naar Argentinië. Het schijnt nogal pittig te zijn
Optie 2 is van Puerto Mont zuidwaarts, dan ergens de Andes over en weer noordwaarts naar Bariloche
Hoe denken jullie over de oversteek van Villa O'Higgins naar El Chaltën met een kids trailer? Thule charriot cx1 dus net zo breed als mijn achtertassen. Is dat haalbaar of kan dit alleen pendelend? En wat moet ik me voorstellen bij de te overbruggen afstand offroad en het terrein?
ik hoor graag
Hartger
Wij willen van de winter hier gaan fietsen. Optie 1 is Puerto Mont - Punta Arenas maar ik vraag me af of het even na O'Higgins te doen is de grens over naar Argentinië. Het schijnt nogal pittig te zijn
Optie 2 is van Puerto Mont zuidwaarts, dan ergens de Andes over en weer noordwaarts naar Bariloche
Hoe denken jullie over de oversteek van Villa O'Higgins naar El Chaltën met een kids trailer? Thule charriot cx1 dus net zo breed als mijn achtertassen. Is dat haalbaar of kan dit alleen pendelend? En wat moet ik me voorstellen bij de te overbruggen afstand offroad en het terrein?
ik hoor graag
Hartger
0 x
altijd op weg naar het hier en nu
-
ellenvandrunen
- Forum Lid
- Berichten: 208
- Lid geworden op: 24 september 2010
- Locatie: Ridderkerk
- x 3
- Contacteer:
Hoi Hartger,
Deze info is alweer uit 2014, maar ik betwijfel of er iets gewijzigd is aan deze route:
Eenmaal Lago San Martin overgestoken, wacht je een 'fietsbare' klim over een brede jeep track. Veel losse keien en soms aardig steil, met een trailer wordt dat duwen. Dit stuk is meen ik zo rond de 10km, maar precies weet ik dat niet meer.
Eenmaal op de pas en de daadwerkelijke grens tussen Chili en Argentinië, duik je het bos in over een smal paardenpaadje met soms hele diepe geulen. Je fiets met achtertassen daar doorheen duwen, lukt niet. Tassen moeten eraf. De kar is net zo breed zeg je, dus die gaat ook niet passen. Een voordeel, het is vanaf die kant 'bergaf', scheelt iets. De weg vanaf de pas tot aan Lago Argentino is iets van 7-8 kilometer.
Fietsen op dit stuk kun je wel vergeten.
Wij deden dit stuk vanaf El Chalten:
Dag 1 - fietsen naar Lago Argentino, bootje naar de overkant en daar bij de douane kamperen (prachtige plek met uitzicht op Fitz Roy als je geluk hebt)
Dag 2 - fietsen en tassen omhoog duwen en ergens in de loop van de middag op de pas aankomen (zo lang deden we over die paar kilometer). Vanaf de pas konden wij weer op de fiets springen en naar de grenspost van Chili fietsen. Nog een stukje doorgefietst tot aan de Estancia waar we weer gekampeerd hebben
Dag 3 - wachten of de boot naar Villa O'Higgings wel gaat ivm wind, wind en nog eens wind. 5 uur(!!!!) schommelen op een klein bootje, groen en geel aangekomen aan de overkant en laatste stukje fietsen naar een camping in Villa O'Higgins.
Succes met de planning!
Deze info is alweer uit 2014, maar ik betwijfel of er iets gewijzigd is aan deze route:
Eenmaal Lago San Martin overgestoken, wacht je een 'fietsbare' klim over een brede jeep track. Veel losse keien en soms aardig steil, met een trailer wordt dat duwen. Dit stuk is meen ik zo rond de 10km, maar precies weet ik dat niet meer.
Eenmaal op de pas en de daadwerkelijke grens tussen Chili en Argentinië, duik je het bos in over een smal paardenpaadje met soms hele diepe geulen. Je fiets met achtertassen daar doorheen duwen, lukt niet. Tassen moeten eraf. De kar is net zo breed zeg je, dus die gaat ook niet passen. Een voordeel, het is vanaf die kant 'bergaf', scheelt iets. De weg vanaf de pas tot aan Lago Argentino is iets van 7-8 kilometer.
Fietsen op dit stuk kun je wel vergeten.
Wij deden dit stuk vanaf El Chalten:
Dag 1 - fietsen naar Lago Argentino, bootje naar de overkant en daar bij de douane kamperen (prachtige plek met uitzicht op Fitz Roy als je geluk hebt)
Dag 2 - fietsen en tassen omhoog duwen en ergens in de loop van de middag op de pas aankomen (zo lang deden we over die paar kilometer). Vanaf de pas konden wij weer op de fiets springen en naar de grenspost van Chili fietsen. Nog een stukje doorgefietst tot aan de Estancia waar we weer gekampeerd hebben
Dag 3 - wachten of de boot naar Villa O'Higgings wel gaat ivm wind, wind en nog eens wind. 5 uur(!!!!) schommelen op een klein bootje, groen en geel aangekomen aan de overkant en laatste stukje fietsen naar een camping in Villa O'Higgins.
Succes met de planning!
0 x
Ik werk bij Bike4travel en heb samen met Marco de Wit het superhandige Handboek Fietsvakantie geschreven. 
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 7 gasten